Future Fossil Spaces, 2015

Future Fossil Spaces is een installatie waarin Julian Charrière de aandacht vestigt op de materiële kant van ons zogezegde immateriële digitale tijdperk. Het werk bestaat uit stapels zout-bakstenen afkomstig van Salar de Uyuni. Die zoutvlakte in de Boliviaanse Andes is één van de grootste ter wereld en omvat een derde van de lithiumreserves van de aarde. Hoewel het lithium tot nu toe niet ontgonnen wordt, is het erg waarschijnlijk dat deze plek de belangrijkste productieplaats zal worden van dit kostbare element. Onze  afhankelijkheid van technologie die gebaseerd is op lithium wordt immers steeds groter. Lithium is grotendeels geconcentreerd in het pekelwater dat zich onder het oppervlak van een zoutbed bevindt. De pekel wordt opgepompt en bewaard in artificiële meren die uitgesneden worden in de zoutkorst. De concentratie lithium wordt een jaar lang verhoogd door de geleidelijke verdamping van het water alvorens het lithium ‘geoogst’ wordt. Het zijn die zoutblokken die Charrière getransporteerd, uitgesneden en opgestapeld heeft in Future Fossil Spaces. De opeenstapeling van bakstenen doet denken aan de strata van geologische lagen. Ze herinneren de toeschouwer aan het contrast tussen de eeuwenlange geologische processen die tot die grondstoffen geleid hebben en de snelheid waarmee de natuurlijke omgevingen vernietigd worden.  

In dit opzicht verwijst de titel van het werk, Future Fossil Spaces, naar de toekomstige negatieve ruimtes die uit de aarde gesneden worden door grootschalige vormen van ontginning. Ze demonstreren zo op tekenende wijze hoe de expansie van de virtuele wereld hand in hand gaat met de uitholling van de natuurlijke wereld.  

Julian Charrière (CH)
°1987

Julian Charrière is een Frans-Zwitserse kunstenaar die momenteel in Berlijn werkt. In zijn werk verbindt hij milieuwetenschappen met culturele geschiedenis. Zijn projecten ontstaan meestal vanuit veldwerk in afgelegen locaties die een zeer specifieke geofysieke identiteit hebben zoals vulkanen, ijsvelden of radioactieve sites. In zijn werk verkent hij een post-romantisch idee van de ‘natuur’ en verbeeldt de spanning die zich afspeelt tussen geologische en menselijke tijdschalen. Hij verkent zo in zijn werk hoe de mensheid fundamenteel verbonden is met de orde van de natuur.

Charrière is een voormalig student van Olafur Eliasson en deelnemer van het Institut für Raumexperimente (Institute for Spatial Experiments). Zowel solo als met het collectief Das Numen was zijn werk te zien op internationale tentoonstellingen in onder meer het Musée des Beaux-Arts van Lausanne; Haus der Kulturen der Welt in Berlijn; Kunsthalle Wien; Thyssen Bornemisza Art Contemporary in Wenen; Neue Nationalgalerie in Berlijn; het Reykjavik Art Museum; het Museum of Contemporary Art in Tokyo en vele andere. In 2017 maakte Charrière’s werk onderdeel uit van de gecureerde sectie van  de 57e editie van La Biennale di Venezia.