Roly Porter + A Winged Victory For The Sullen + Thomas Ankersmit + Illuminine + Prairie

Roly Porter begon zijn carriere als helft van het grensverleggende Vex’d.  Zijn solowerk is te situeren tussen hedendaags klassiek en sounddesign uit een post-humane dystopie. Ongebonden aan een genre weerklinken invloeden uit zijn dubverleden, evenals drone, sciencefiction-soundtracks en folk.  Zijn tweede soloalbum Life Cycle of a Massive Star (Subtext) werd een samenwerkingsproject waarbij James Ginzburg van Emptyset voor de film zorgde. Een imposant muziekstuk waarin stilte en een oorverdovend volume elkaar afwisselen vergezeld van een epische film.  Roly Porter slaagt er niet enkel in de grootheid van de kosmos weer te geven, maar ons ook pijnlijk bewust te maken van de vergankelijkheid der dingen.

'Porter doesn’t just summon the epic scale of the cosmos; he uses it to tap into an awareness of mortality that cuts uncomfortably close to the bone.' (4.5/5, FACT) 

Atomos is het tweede full album van A Winged Victory For The Sullen (Erased Tapes Records). De groep rond Adam Wiltzie en Dustin O’Halloran introduceert voor de plaat naast de gebruikelijke piano, drone en strijkers ook flarden elektronica, harp en modulaire synths. Atomos kwam oorspronkelijk tot stand als soundtrack voor de Londense Random Dance Company van choreograaf Wayne McGregor, wat de intensiteit en emotionaliteit van de muziek verklaart.

'Eleven pieces of music that ring with a mini-maximalism unique to AWVFTS, enveloping you deeper in their splendour with every listen.' (9/10, Loud and Quiet Magazine) 

'Atomos is an outstanding, thoughtful piece of work which should see their reputation rise to a new high' (4,5/5, musicOMH)

Geluidskunstenaar Thomas Ankersmit (Amsterdam/Berlijn) en zijn Serge Modular synthesizer zijn sinds 2006 onafscheidelijk. In het eerste decennium van zijn carrière legde Ankersmit zich toe op installatiekunst en liveperformances. Sinds 2010 bracht hij een aantal albums uit, onder meer op de labels Touch en PAN. Live vermengt hij akoestische fenomenen als reflectie en vibratie met een uitgekiende balans van drones, ruis en sinusklanken. Het vraagt wat concentratie van het publiek, maar door zijn perfecte controle over ieder klein geluidje leidt hij de luisteraar naar een buitengewone ervaring. 

Illuminine onstond als het slaapkamerproject van Leuvenaar Kevin Imbrechts, tot Christophe Vandewoude (Isbells) zich aandiende als producer. Nadien trok Kevin naar de studio van Sigur Rós in Ijsland, iets wat hij overigens nooit had durven dromen, voor de afwerking van zijn plaat. Illuminine omschrijven is geen sinecure, maar vergelijkingen met de Erased Tapes-familie (Nils Frahm, Ólafur  Arnalds, A Winged Victory for the Sullen) zijn niet uit de lucht gegrepen. Een clash tussen ambient en neoklassiek, waarbij less is more de samenvatting is. Illuminine speelt voor deze gelegenheid met uitgebreide bezetting.

Prairie is een Brussels trio dat vooral post-everything klinkt: post-punk, post-rock, post-drone, post-noise,...dat allemaal gegoten in een filmische soundtrack van gitaar en elektronica. Hun album I’m So In Love I Almost Forgot I Survived A Disaster bewees al dat noise en melodie soms angstwekkend hand in hand gaan, en die lijn trekken ze door op de nieuwe langspeler Like a Pack of Hounds, die in januari verschijnt op het Shitkatapult-label van Marco Haas en Sascha Ring aka Apparat.