Tijdens de duur van het artefact festival crashen twee amerikaanse auto's op het binnenplein van STUK. Hermetisch afgesloten in hun wagens, bewonen bestuurders vaak een van de realiteit afgezonderde mentale ruimte. Bij een ongeluk stoppen we en kijken naar het effect van bruusk onderbroken snelheid en pogen we oorzaak en gevolg opnieuw te connecteren.

Door de enorme reductie van de snelheid in deze installatie (beweging is slechts nauwelijks of helemaal niet waarneembaar) wordt de crash herleidt tot zijn Newtoniaanse essentie. Kunnen we het moment van transformatie isoleren, kunnen we het registreren of vastleggen? Als we gebeurtenissen extreem vertragen, kunnen we dan de echte impact begrijpen?