In 2005 creëerde de Franse choreograaf Xavier Le Roy een 'geënsceneerd concert' op muziek van de Duitse componist Helmut Lachenmann. De choreografie werkte met de scheiding van geluid en beweging op het moment zelf waarop de muziek wordt uitgevoerd; de bewegingen van de musici worden het materiaal van de dansvoorstelling. Alle mogelijke onderbrekingen tussen zien, horen en stilte komen verrassend aan bod in deze bijzondere benadering van een klassiek concert.

Noten, actie en klank worden onvoorspelbare bewegingen. Een overweldigende en grappige ervaring van een tergelijkertijd voelbare aanwezigheid en afwezigheid.