De toeschouwer wordt bij het binnenkomen geconfronteerd met een fel
verblindend licht. Aan de achterzijde van het werk coördineert een
rood/groen licht de toegang voor de bezoekers die de sculptuur wensen te
betreden. Binnen wordt een stille film vertoond waarin zich langzaam een
verpletterend waargebeurd levensverhaal ontplooit. Alfredo Jaar stelt
ethische en persoonlijke vragen over de daad van het kijken en de
verantwoordelijkheden die daaruit voortkomen. De centrale verhaallijn is
opgebouwd rond een foto die volgens velen nooit gemaakt had mogen
worden.
The Sound of Silence is een provocatief en aangrijpend kunstwerk
dat moeilijke thema's aanraakt zoals de menselijke respons op het lijden
van anderen, de verantwoordelijkheden van de getuige of toeschouwer,
politieke onrechtvaardigheid en de beperkingen om dit via beelden te
(re)presenteren. Het werk van Jaar roept ook vragen op bij het
eigendomsrecht op beelden in de media.
