FOREIGNERS

Claudia Fontes

Claudia Fontes. Foreigners © Bernard G Mills Courtesy the artist

‘I am fascinated by how creative transpositions amongst
language systems, animals, plants, raw materials and
man-made objects facilitate endless opportunities for
meaningful encounters amongst all sorts of agencies.’
– Claudia Fontes

Foreigners bestaat uit een reeks porseleinen sculpturen, de grootte van een handpalm. Ze stellen twee of meer figuren voor, verwikkeld in een hartstochtelijke omhelzing. De zichtbare intimiteit van deze omhelzing verleent de sculpturen een zekere kwetsbaarheid. Dit gevoel wordt versterkt door Fontes' keuze van schaal en de zichtbare poreusheid van de werkjes. Fontes begon haar Foreigners te maken als reactie op het Engelse landschap; ze werkte met porselein uit Engelse steengroeven om zichzelf op die manier een stukje Engeland toe te eigenen. Ze legt verder uit: De keuze van de schaal, het materiaal en de zorg die ik besteed aan de fragiele creatie, zijn een poging om de geldigheid van het woord "foreigner", dat in Engeland vaak in pejoratieve en discriminerende zin wordt gebruikt, in twijfel te trekken. De beeldjes verbeelden processen van metamorfose en hybridisatie onder de wezens waarmee we dit bijzondere bio-politieke systeem delen: bomen, planten, rotsen en schimmels. "Foreigner" en "Forest" delen dezelfde wortel, "foris", wat betekent buiten - buiten het huis, de stad, het land, en buiten ons eigen begrip van de wereld als mens.
Deze Foreigners zijn een poging om de vraag te stellen wat het is om een mens te zijn in het bos en met het bos, in plaats van erbuiten. Al snel evolueerden de individuele figuren tot families van mensachtige figuren die elkaar omhelsden, versmolten tot een koraal of schuimachtige materie, alsof ze één werden.

2015 tot 2021 – porseleinen sculpturen, 25/30 cm
Courtesy of the artist

Claudia Fontes
°1964, Argentinië

In haar praktijk gaat Claudia Fontes op zoek naar "het poëtische en politieke dat voortkomt uit het maken van dingen en het samenkomen met anderen.” Ze ziet zichzelf als een medium voor materie: “Ik geloof dat ik als kunstenaar functioneer als een gastheer: we kunnen alleen de ruimte voorbereiden voor de dingen om te zijn en zich zichtbaar te maken.” Haar engagement met de mogelijkheden van beeldhouwkunst als medium, waarmee ze vragen van schaal en relatie verkent, is een constante doorheen haar praktijk.

De werken van Fontes zijn opgenomen in de collecties van het Israel Museum, Jeruzalem, het Museum voor Latijns-Amerikaanse Kunst van Buenos Aires, het Museum voor Moderne Kunst van Buenos Aires, en het Museum voor Hedendaagse Kunst Rosario, evenals in particuliere collecties in Latijns-Amerika, de Verenigde Staten, Europa en Australië. Haar werk is wereldwijd gepresenteerd in zowel solo- als groepstentoonstellingen. In 2017 vertegenwoordigde ze Argentinië op de 57e Biënnale van Venetië met haar installatie The Horse Problem. In 2018 was ze een van de zeven kunstenaars-curatoren op de 33e Biënnale van Sao Paulo waarvoor ze de sectie The Slow Bird creëerde. In 2020 werd ze genomineerd voor de High Line Plinth en was ze een finalist voor de Percent for Arts, NYC's opdracht voor de Bush Terminal in Brooklyn.

Claudia Fontes studeerde kunst aan de National School of Fine Arts Prilidiano Pueyrredón in Buenos Aires, en kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Buenos Aires. Ze kreeg beurzen om haar praktijk te ontwikkelen aan de Taller de Barracas in Buenos Aires en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, Nederland. Claudia Fontes woont en werkt in Brighton, Engeland en wordt vertegenwoordigd door Cecilia Brunson Projects in Londen.