Foyer

Ismaïl Bahri

In de film Foyer experimenteert Ismaïl Bahri in Tunis met een wit blad papier dat hij op enkele centimeters voor de lens van zijn camera plaatst. Het idee erachter was aanvankelijk vrij eenvoudig : met de camera in de straten van Tunis kijken hoe deze papieren afscheiding verandert door het licht, beweegt in de wind, verduistert door een voorbijdrijvende wolk of een persoon of object die te dicht komt...

Het experiment veranderde wanneer voorbijgangers, aangetrokken door deze opstelling, me begonnen aan te spreken en vragen te stellen, zo stelt Bahri. Toen begreep ik dat deze woorden en stemmen het blanco blad vulden met poëtische en politieke inhoud, even subtiel als onverwacht. Het werk kwam tevoorschijn op een manier die enigszins gelijkaardig is aan hoe licht inwerkt op een filmstrook: het werd geleidelijk getransformeerd door wat er mee gebeurde en door de omgeving waarin werd gefilmd. Zoals een vuur waarrond we samenkomen wordt het filmdoek een foyer waar verschillende projecties en visies elkaar ontmoeten, maar ook een plaats waar de verschillen binnen deze gemeenschap van toeschouwers tot leven komen. (Ismaïl Bahri)


2016, HD video, 32 min