Amos’ World: Episode Three

Cécile B. Evans

Amos’ World is een fictief televisieprogramma dat zich afspeelt in een sociaal progressieve woonwijk. In drie afleveringen worden kijkers voorgesteld aan een architect met de naam Amos - gespeeld door een pop - en de huurders van het individueel-gemeenschappelijke complex dat hij heeft gebouwd. Naarmate ze zich meer bewust worden van de mislukkingen en spanningen in de infrastructuur die ze bewonen, keldert Amos’ macht.

Alone Together toont de derde aflevering van dit werk, onmiddellijk na ‘The Turn’, een rampzalige gebeurtenis aan het einde van de tweede aflevering die de personages en het format van de serie zelf fragmenteert. Episode 3 is gefilmd voor een publiek in de live-studio en bevat filmsets die de oorspronkelijke locaties vertegenwoordigen. Ze creëren op die manier een afstand tot de geconstrueerde realiteit van Amos. De huurders worstelen met de overblijfselen van Amos’ World: stukken van een verhaal dat altijd al ontbrekende delen, meerdere invalshoeken en slecht ontworpen fundamenten had. Als reactie hierop beginnen ze aan de complexe taak om te onderhandelen over een oplossing en hun eigen veranderende realiteit.

De episode wordt bekeken vanop de Erratics (I-VIII), acht kubussen waar bezoekers één per één maar toch samen op kunnen zitten, de gelijktijdige aanwezigheid van zowel een individuele als collectieve blik suggererend. De Erratics zijn een verdere articulatie van fragmenten in constante beweging. Inkt die lijkt op de Moeder bacteriën uit Episode 2 kronkelt doorheen delen van heldere hars, in een beton verzacht door tijd, migratie en gebruik.

Al de werken van de Amos’ World trilogie vormen samen een allegorie over het onderscheid tussen hoe genetwerkte infrastructuur wordt voorgesteld en de verschillende manieren waarop het wordt ervaren. Op zichzelf getoond, focust Episode 3 op de twee meest onzekere thema’s uit de reeks: het opgeven van macht en hoe het kan worden herverdeeld, zelfs in afwezigheid van consensus binnen een onzekere realiteit.

Courtesy the artist and Galerie Emanuel Layr
Amos’ World: Episode Three, 2018 - HD video installation, 25’
Erratics I-VIII, 2018, dimensions variable; concrete, resin, tattoo ink, polymer wax
AMOS, The Architect who has designed the building
THE WEATHER, The weather, as represented by a bodiless voice
THE TENANTS:
THE SECRETARY, a woman who has lost control over her own narrative and creates an idea of herself.
THE NARGIS, three animated flowers who leave the building to join The Rainbow Connection, in search of something better.
GLORIA, an actress, who grows increasingly frustrated by the circulation of her images outside of the building. She awaits the return of her lover, who left the building a long time ago.
HER/THE MOTHER, Gloria’s mother an animated swallow, who is killed at the end of the first episode by the building’s solar panel system. She returns in the second episode as a bacterial colony that takes her daughter’s body as a host. Their collision with the Weather, who has been weaponised by Amos, causes The Turn.
THE TIME TRAVELLER, a woman who used to live in the building, and tries to reach her lover (Gloria) who still inhabits it.
THE MANAGER of the building, who has been injured by a flaw in the building’s design and resolves to be an active part of the change.
Image credit: Amos' World/ Episode Three, Still from video, 2018, courtesy Cécile B. Evans and Galerie Emanuel Layr

Cécile B. Evans
°1983, Cleveland, USA

Cécile B. Evans is een Amerikaans-Belgische kunstenaar die woont en werkt in Londen. In haar praktijk onderzoekt ze de waarde van emotie en haar rebellie wanneer deze in contact komt met ideologische, fysieke en technologische structuren. Haar films, sculpturen en installaties articuleren momenten van dissonantie wanneer instrumenten van kapitalistische vooruitgang en technologische vooruitgang in contact komen met variabel en oncontroleerbaar menselijk gedrag. Door verhalende proposities onderzoekt Evans deze interface tussen de mensheid, de realiteiten die het produceert en de organiserende infrastructuren. Het werk van Cécile B. Evans maakt deel uit van belangrijke openbare collecties zoals het Museum of Modern Art, New York (VS), Whitney Museum of American Art (VS), De Hallen (NL), Louisiana Museum of Modern Art, Kopenhagen (DK ) en FRAC Auvergne (FR). Haar werk is opgenomen in grote groepstentoonstellingen en biënnales wereldwijd. Recente solotentoonstellingen vonden o.m. plaats in FRAC Lorraine (FR), Museum Abteiberg (DE), Tramway (VK), Chateau Shatto (VS), Museo Madre (IT), mumok Vienna (AT), Castello di Rivoli (IT), Galerie Emanuel Layr, Wenen (AT), Tate Liverpool (VK), Kunsthalle Aarhus (DK), M Museum Leuven (BE), De Hallen Haarlem (NL) en Serpentine Galleries (VK). Cécile B. Evans ontving de Schering Stiftung (2016), de illy Present Future Prize (2016), de Andaz Art Award, (2015), Palais de Tokyo Push Your Art Prize (2013) en de Frieze Award (voorheen Emdash, 2012) . Ze wordt vertegenwoordigd door Galerie Emanuel Layr.