In bit.fall wordt digitale informatie terug in een analoge wereld gebracht. Waterdruppels die voor onze ogen neervallen vormen woorden. De informatie is slechts heel tijdelijk als een beeld zichtbaar en leesbaar. Terwijl we de woorden lezen vallen ze reeds fysisch uit elkaar. De associaties die de bezoeker maakt zijn het enige wat overblijft. Dit sculpturale 'gordijn' van water laat individuele druppels vallen over een breedte van 8 meter. Een computerprogramma synchroniseert ze en maakt het mogelijk om de vorm van een bitmap patroon vrij te bepalen.

Julius Popp visualiseert met vloeiend en vallend water de constante stroom van 'actuele' informatie in onze samenleving en de snelle verschuiving van inhoud, betekenis en waarden. Afhankelijk van bepaalde statistische gegevens selecteert de software woorden die van online nieuwsdiensten worden gehaald. Het water wordt door een pomp steeds opnieuw in de constructie gebracht waardoor een gesloten circuit ontstaat.