De toeschouwer wordt bij het binnenkomen geconfronteerd met een fel verblindend licht. Aan de achterzijde van het werk coördineert een rood/groen licht de toegang voor de bezoekers die de sculptuur wensen te betreden. Binnen wordt een stille film vertoond waarin zich langzaam een verpletterend waargebeurd levensverhaal ontplooit. Alfredo Jaar stelt ethische en persoonlijke vragen over de daad van het kijken en de verantwoordelijkheden die daaruit voortkomen. De centrale verhaallijn is opgebouwd rond een foto die volgens velen nooit gemaakt had mogen worden.

The Sound of Silence is een provocatief en aangrijpend kunstwerk dat moeilijke thema's aanraakt zoals de menselijke respons op het lijden van anderen, de verantwoordelijkheden van de getuige of toeschouwer, politieke onrechtvaardigheid en de beperkingen om dit via beelden te (re)presenteren. Het werk van Jaar roept ook vragen op bij het eigendomsrecht op beelden in de media.