Sinds het begin van de geschiedenis is de mens gefascineerd door het mysterie van de schepping. Hoe ontstaat iets uit niets, hoe verloopt de metamorfose van chaos naar orde, hoe is zoiets wonderlijks en complex als het leven tot stand gekomen? Door de eeuwen heen gingen filosofen, alchemisten en wetenschappers op zoek naar antwoorden.

Uiteraard laten kunstenaars zich niet onbetuigd. Multidisciplinaire maker Kris Verdonck (I/II/III/IIII, End) zoekt in ACTOR #1 naar de essentie van de ontstaanskwestie; in drie aparte delen blaast hij een rookwolk, een mannequin en een springveer leven in. De kunstmatige bezieldheid die hij zo aan de objecten schenkt is bevreemdend en verrassend ontroerend; de onvolmaakte wezens wijzen ons op het onoplosbare raadsel van ons eigen bestaan.

« Verdonck toont ons hoe een machine kan ontroeren en hoe snel we hem menselijke eigenschappen toedichten. (...) Met de scheppingskwestie legt de driedelige performance ons een stevig concept voor. Meer zelfs, met ACTOR #1 plaatst Verdonck een debat op de scène, één dat verder reikt dan onze schepping: is theater zonder mensen mogelijk? Verdonck maakt de gewichtigheid die aan het concept kleeft, visueel waar. »
Sarah Vankersschaever in De Standaard, 19/01/2010