The Mending Project is een interactieve conceptuele installatie waarin Lee Mingwei heel eenvoudige elementen (draad, kleur, naaigerei…) als uitgangspunt neemt om inzichten te verkrijgen in de relatie tussen zichzelf, de andere en de directe omgeving. Het betekent ook dat er iets gedeeld wordt tussen de bezoeker en een vreemdeling.

Bezoekers zien aanvankelijk een lange tafel, twee stoelen en een muur vol kleurrijke, kegelvormige garenspoelen. Tijdens Artefact zit er iemand aan de tafel bij wie allerlei soorten gehavend textiel kan worden binnengebracht. Je kiest de kleur van de draad en ziet hoe het kledingstuk wordt hersteld. Het herstelde kledingstuk, met de gareneindes nog zichtbaar, wordt op tafel gelegd met eerder herstelde stukken. Op de laatste dag van de tentoonstelling kan iedereen zijn kledingstuk terug afhalen.

Het herstelwerk heeft ook een emotionele waarde, afhankelijk van hoe persoonlijk de beschadigde kledij is, bv. je favoriete T-shirt vs. een oud, nauwelijks gebruikt tafellaken. Die emotionele herstelling wordt gekenmerkt door de keuze van de draad, die een andere, vaak contrasterende kleur heeft dan het te herstellen textiel, om zo de herstelling te gedenken. In tegenstelling tot een kleermaker, die zal proberen te verdoezelen dat het kledingstuk ooit beschadigd was, is dit herstelwerk een vorm van viering van de reparatie: ‘hier werd iets goeds gedaan, een geschenk werd gegeven, dit kledingstuk is zelfs mooier dan ervoor.’